شعردرمورداحترام به والدین

عاشق  بی  خرد ناهنجار

نه  بل  آن  فاسق  بی  عصمت  و ننگ

 

حرمت  مادری  از یاد ببرد

خیره  از باده  و دیوانه  زبنگ

 

رفت  و مادر را افکند به  خاک

سینه  بدرید و دل  آورد به  چنگ

 

قصد سرمنزل  معشوق  نمود

دل  مادر به  کفش  چون  نارنگ

 

از قضا خورد دم  در به  زمین

و اندکی  سوده  شد او را آرنگ

 

وان  دل  گرم  که  جان  داشت  هنوز

اوفتاد از کف  آن  بی  فرهنگ

 

از زمین  باز چو برخاست  نمود

پی  برداشتن  آن  آهنگ

 

دید کز آن  دل  آغشته  به  خون

آید آهسته  برون  این  آهنگ :

 

آه  دست  پسرم  یافت  خراش

آه  پای  پسرم  خورد به  سنگ...

ایرج میرزا